Olivier Rolin
Een meesterlijke avonturenroman, een grandioze, persoonlijke schets van een van Frankrijks beroemdste schilders, een amusant zelfportret van een erudiete, rond de wereld reizende grumpy old man, een levendige geschiedenisles en een schitterende reflectie op wat literatuur vermag – de recentste roman van Olivier Rolin is het allemaal. De jury’s van Frankrijks literaire prijzen hebben in 2008, toen het boek verscheen, collectief zitten slapen: het steekt met kop en schouders boven alle bekroonde romans van dat jaar uit. De roman is bovendien uitstekend in het Nederlands vertaald, een prestatie van formaat van Katelijne De Vuyst, want Rolins stijl is knap lastig, zijn zinnen lang en kronkelig en zijn taalgebruik kent vele registers.
Schitterend. (NRC)
“Wij wisten niet, dat hij zo groot was”, mompelde Degas, anders zo vernietigend in zijn oordelen, toen hij de lijkstoet volgde van Edouard Manet, midden in de bloei van zijn leven weggerukt.
(Herdenking van Manet door W. F. A. Roëll, Elsevier tijdschrift, 1932)
De leeuwenjager en Manet beschrijft de knotsgekke lotgevallen van Eugène Pertuiset – avonturier, wapentrafikant, magnetiseur en would-be kunstenaar – die ons naar Afrika voeren en naar Zuid-Amerika waar hij op zoek gaat naar de legendarische goudschat van de Inca’s. Tegelijk brengt Olivier Rolin het relaas van ’s mans vriendschap met Manet, de geraffineerde en vernieuwende schilder van Déjeuner sur l’herbe en Het balkon die de leeuwenjager in een intrigerend portret heeft vereeuwigd. Zijn magistrale ‘tableau d’époque’ laat ons terugreizen naar het Frankrijk van de jaren 1870, ten tijde van de Frans-Duitse oorlog en de Commune, maar ook naar het bloeiende culturele leven in de Parijse salons. We ontmoeten Victor Hugo, Stéphane Mallarmé, Paul Verlaine, de zussen Morisot en vele andere schrijvers en kunstenaars die hun stempel op de periode hebben gedrukt. Met de auteur ontdekken we welke sporen van het oude Parijs in het Parijs van tegenwoordig zijn overgebleven.
Los van trends en modeverschijnselen schrijft Olivier Rolin voort aan een eigenzinnig oeuvre waarin fictie en realiteit, literatuur, geschiedenis, maatschappijkritiek, humor en poëzie op een ingenieuze manier verweven zijn. Net als Papieren tijger of De uitvinding van de wereld is De leeuwenjager en Manet opnieuw een zoektocht naar zijn ‘Verloren tijd’.
Un chasseur de lions was genomineerd voor vier grote prijzen (Goncourt, Renaudot, Médicis en Académie Française).
In het boek zijn de belangrijkste schilderijen van Manet en anderen, waar in het boek naar verwezen wordt, opgenomen in twee speciale kleurkaternen van ieder 16 pagina's
Van Rolin verschenen ook bij IJzer:
Suite in het Crystal
Het boek bevat naast de 187 pagina's twee extra kleurenkaternen van elk 16 pagina's
Oorspronkelijke titel: Un chasseur de lions
Uit het Frans vertaald en van een nawoord voorzien door Katelijne De Vuyst
