Arno Schmidt
'Uit zijn werk, dat nog altijd aan ontdekking toe is, wil ik aandacht vragen voor zijn lievelingsverhaal Meerlandschap met Pocahontas.' Aan het woord is Günter Grass, die zijn lofrede hield op Arno Schmidt toen hij in 1964 de Fontane-Preis van de stad Berlijn kreeg.
Meerlandschap met Pocahontas speelt in het begin van de jaren vijftig van de vorige eeuw, de jaren van de wederopbouw die al snel in een hebewapening zou omslaan. Twee gewezen oorlogskameraden houden samen zomervakantie aan het Dümmermeer in Noord-Duitsland. In pension Holkenbrink ontmoeten ze twee secretaresses, de ene 'klein en boerenstruis', de andee 'treurig en gammelstram'. De laatste krijgt vanwege haar Irokees profiel de bijnaam Pocahontas. Er ontwikkelt zich een korte idylle, verteld in felle, losstaande, uitwaaierende beelden.
Bij de eerste publicatie van dit poëtische liefdesverhaal werden Arno Schmidt (1914-1979) en zijn uitgever door het Duitse Openbaar Ministerie voor het gerecht gedaagd wegens godslastering en pornografie. Het valt niet te ontkennen dat de auteur God lastert en Eros looft, maar dat doet hij met een verve die in de literatuur zelden werd geëvenaard.
Oorspronkelijke titel: Seelandschaft mit Pocahontas
Uit het Duits vertaald door Jan H. Mysjkin
