Boris Groys
In Het communistische postscriptum geeft Groys een kritische analyse van de Westerse democratie. Groys stelt dat in het neoliberale “post-ideologische” kapitalisme de politiek volledig ondergeschikt is gemaakt aan de economie. Politieke meningen functioneren nog slechts als handelswaar op wat Groys de meningsmarkt noemt. De mens is onderworpen aan een ongrijpbaar mechanisme van economische overwegingen en kan geen reële invloed meer uitoefenen op zijn situatie. Hiertegenover plaatst Groys het communisme waarin de economie ondergeschikt is aan de politiek. De Russische revolutie vat hij op als een “linguistic turn” waarin de overgang gemarkeerd wordt van het domein van het geld naar het domein van de taal. In de geest van de marxistische filosofie pleit Groys voor een dialectische benadering van de werkelijkheid waarbij hij uitgaat van het paradoxale karakter van het bestaan zelf.
Het communistische postscriptum biedt een virtuoze analyse van het neoliberalisme en een rehabilitatie van het communistische denken in een lucide en solide betoog dat niet vrij is van provocatieve paradoxen.
De Duits-Russische filosoof Boris Groys (Oost-Berlijn 1947) studeerde wiskunde in Leningrad en werkte als onderzoeker aan het Instituut voor Toegepaste Linguïstiek in Moskou. Momenteel doceert Groys kunsttheorie en mediakritiek in Karlsruhe. Zijn werk omvat zowel studies over de Russische kunst vanaf de Avant-garde tot heden als wijsgerige kritiek op de westerse mediademocratie.
Oorspronkelijke titel: Das kommunistische Postskriptum
Uit het Duits en van een voorwoord voorzien door Philip Westbroek
