om te voorkomen dat kinderen van arme mensen in Ierland hun ouders of vaderland tot last zijn en om hen in een maatschappelijke behoefte te laten voorzien.
Jonathan Swift
Swift, in Nederland voornamelijk bekend vanwege zijn Gullivers Travels, oefent in zijn satirische geschriften niet alleen kritiek uit op het maatschappelijke systeem, de landelijke politiek en de literatuur, maar stelt in het bijzonder de menselijk dwaasheid en zelfgenoegzaamheid aan de kaak.
Niet in de laatste plaats door zijn geschriften staat de achttiende eeuw in Engeland te boek als de gouden eeuw van de satire.
In Een bescheiden voorstel, misschien wel zijn meest bekende satire, suggereert Swift — als oplossing voor zowel de chronische armoede als het schrijnende voedseltekort in Ierland — dat kinderen van arme mensen als voedsel zouden kunnen dienen voor de rijken. In de stijl van de achttiende-eeuwse koele rekenaar, die volgens de wetten van de logica redeneert en kostenbesparend denkt, stelt Swift voor een vierde deel van alle kinderen onder de twee jaar vet te mesten om hen vervolgens als delicatesse aan de feodale landheren aan te bieden. Zij hebben er tenslotte het meest recht op aangezien zij ook de ouders al verslonden hebben.
Deze bundel laat zien hoe actueel Swift is en hoe sprankelend en bijtend zijn satire.
Oorspronkelijke titel: A Modest Proposal: For Preventing the Children of Poor People in Ireland from Being a Burden to Their Parents or Country, and for Making Them Beneficial to the Publick
Uit het Engels vertaald en van een nawoord voorzien door Fritz Boeringa