Anthony Trollope
Met een voorwoord van Maarten 't Hart
Na de dood van de bisschop van Barchester ontbrandt een strijd over zijn opvolging. De zoon van de oude bisschop hoopt zijn vaders plaats in het bisschoppelijk paleis te kunnen innemen, maar helaas daalt de mijter neer op het hoofd van de ambitieuze doctor Proudie, die wordt gekoeieneerd door zijn heerszuchtige vrouw en zijn kruiperige huiskapelaan, Obediah Slope. Deze twee proberen eensgezind hun calvinistische stempel op de kerkelijke gemeenschap te drukken, maar worden gezworen vijanden in hun poging een nieuwe regent in het armenhuis te benoemen. Kan mijnheer Harding, de voormalige regent, de functie terugkrijgen die hij eerder onder druk van de publieke opinie opgaf? Voor- en tegenstanders van zijn benoeming ontmoeten elkaar rond de sofa van de Signora Vesey Neroni, de dochter van doctor Stanhope. Deze geestelijke was gewend ongestoord aan de oevers van het Comomeer te kunnen vertoeven, tot hij werd teruggeroepen door de nieuwe bisschop. Trollope stelt met veel ironie de misstanden in de anglicaanse kerk aan de orde. Tegelijkertijd neemt hij stelling tegen de groeiende invloed van de landelijke pers, die de profiteurs van deze misstanden graag aan het kruis nagelt.
Na The Warden nam ik Barchester Towers ter hand. Ik herinner het mij nog goed. In Leiden stapte ik in de trein, ik nam het kleine, rode boekje uit de binnenzak van mijn jas om er tot Rijswijk uit te lezen. Al spoedig was ik helemaal vergeten dat ik in de trein zat; mijn medereizigers moeten stellig gedacht hebben dat er een idioot naast hen zat want soms rolden tranen over mijn wangen. Tranen van het lachen. Ik las en las; eerst toen ik een vreemd gedaver hoorde kwam ik tot mij zelf. Ik keek op van Barchester Towers, ik zag glinsterend water, we reden over de Moerdijkbrug. Ik was domweg vergeten om in Rijswijk uit te stappen. (Maarten 't Hart in zijn essaybundel De som van misverstanden)
Yet I adore Trollope, and re-read him regularly. I owe to him, more than any author, my moral education, my understanding of how British society still works, and my determination to write novels that are, as far as I can make them, also about the way we, too, live now. (Amanda Craig, Independent)
Een aanrader is de komedie Barchester Towers uit 1857, waarin een bisschopsvrouw verstrikt raakt in haar eigen machinaties. (Pieter Steinz)
Bij IJzer verschenen eveneens de veelgeprezen vertalingen Orley Farm en Het leven anno nu.
