Iegor Gran
Een verbazingwekkend debuut van kafkaëske allure. (Le Monde)
Een verbluffend debuut. (Le Nouvel Observateur)
Een absurd en wrang genot. Een erotomane Kafka. (Le Journal du Dimanche)
Het is vooral een grappige roman, vaak zelfs onweerstaanbaar komisch. (Le Figaro)
Dappere mama, zei ik bij mezelf terwijl ik haar wang streelde, wat ben je zacht, je kust als een koningin, je bent de mooiste van alle vrouwen. Zie je hoe de vrucht van je schoot het voor zijn kiezen heeft gekregen in het leven? Maar je zult hem knuffelen zoals geen Eva dat kan doen, o ja, je bent een deskundige, mama, je kent je knulletje als geen ander, je weet waar je je lippen op moet drukken om hem maximaal genot te schenken, natuurlijk, want ik ben je vlees en je bloed, dus als je me in je mond neemt past het precies, op het tempo valt niets aan te merken, er wordt zuiver Mozart op mijn fluit geblazen.
De hoofdpersoon in Ipso facto, een eenenveertigjarige paleontoloog, maakt na twintig jaar trouwe dienst promotie op zijn instituut. Bij die gelegenheid blijkt de kopie van zijn eindexamendiploma in zijn dossier dermate verbleekt dat hij het origineel dient te overleggen. Als hij zijn diploma nergens terug kan vinden groeit dit zo futiel lijkende verlies uit tot een ramp van kosmische proporties: al zijn later behaalde diploma’s zijn in één klap ongeldig, het is als een piramide waar de bodem onderuit getrokken wordt. Hij raakt eerst zijn baan en dan zijn vrouw kwijt, maakt een kafkaëske tocht langs de instanties en beproeft alles om het geheiligde papier terug te vinden.
Grans vertelling is doorspekt met humor, ironie en de meest bizarre seksscènes, waarmee hij op aanstekelijke wijze de moderne roman persifleert, die obligaat gelardeerd wordt met seks.
Iegor Gran is geboren in Rusland en woont vanaf zijn tiende in Frankrijk. Hij schreef tot nu toe 5 romans. Ipso facto is zijn alom bejubelde debuut.
Oorspronkelijke titel: Ipso facto
Uit het Frans vertaald door Mirjam de Veth
