Robert Pinget
Zo gauw men weet dat ik schrijf zoals ik mezelf toespreek is men gewaarschuwd. (Robert Pinget, Quelqu'un)
Ik schrijf dit alles zomaar op, zoals je praat, zoals je transpireert. (Robert Pinget, Quelqu'un)
In Iemand (Quelqu'un), Pingets meest persoonlijke roman, is een pensionhouder aan het woord die op zoek is naar een papiertje dat hij kwijt is geraakt. Tijdens zijn zoektocht laat hij zijn leven de revue passeren en maken we, stukje bij beetje, kennis met de omgeving waarin hij verkeert: de afschuwelijke tuin, het afschuwelijk huis, de met zijn darmen tobbende mede-eigenaar Gaston, de achterlijke Fonfon en de andere gasten met hun hebbelijkheden. In deze voor hem zo verstikkende omgeving, waarvan hij zich tracht te bevrijden, zoekt hij naar een manier om zich staande te houden. Het essentiële lijkt hem echter voortdurend te ontglippen. Sarcasme en humor zijn de enige wapens die tot zijn beschikking staan. Grimmige en komische momenten worden op aangrijpende en ontroerende wijze afgewisseld met momenten van wanhoop en walging.
Het meest kenmerkende aspect van Pingets oeuvre is de toon. In al zijn romans luistert de lezer naar iemand die het woord voert.
Van Robert Pinget verscheen ook bij IJzer: De verlossing, Vrijbuitersgraal, Passacaglia, Theo of de nieuwe tijd, Meneer Songe & De vijand
Oorspronkelijke titel: Quelqu'un
Uit het Frans door Willem Desmense & Jan Rijnsburger
